Orthomoleculaire therapie is de medische benaming voor de praktijk van de behandeling van spierweefsel door geleidelijk voorbij de immobilisatiepunten in de menselijke spieren en spierweefsels te duwen in tegenstelling tot de gebruikelijke acute spanning voor spieren van een persoon alleen.
Het gebruik van voedingsmedicijnen is de afgelopen 40 jaar een belangrijk onderdeel geweest van een aantal holistische gezondheidsstrategieën, en de Oosterse geneeskunde is in dit opzicht een bekende kampioen. Maar de DualOverall Natuur Therapie Stichtingen heeft zich buiten deze sector verbreed naar meer soorten gezondheid gerelateerde onderwerpen, waaronder pijnbestrijding, angst en stress verlichting, darm behandeling, en revalidatie van alcoholisme, middelenmisbruik en Alzheimer gerelateerde ziekte.
Dit alles valt onder de paraplu van holistische gezondheid. Natuurgeneeskunde gaat uit van de hele persoon en alle verschillende soorten gezondheidsgerelateerde aandoeningen. Mensen investeren evenzeer eeuwen in elkaar, behandelen elkaar in hun nabijheid en scheiding wakkert ziekte alleen maar aan.
In dit artikel zullen de gevolgen van 2002 worden behandeld en zal worden nagegaan hoe het staat met de menselijke gezondheidsbalans voor het komende wereldjaar 2007 – 2008.
De gevolgen van 2002
Het effect van de massamedia in 2002 heeft veel bepaald voor de manier waarop de wereld de algemene toestand van het menselijk ras zou waarnemen. Het was in deze periode dat veel mensen gedwongen werden hun leven opnieuw te beoordelen en enkele wanhopige veranderingen in hun leven aan te brengen.
Het was voor veel mensen zo’n moeilijke periode wat hun geestelijke vermogens en lichamelijke gezondheid betrof. Hoop en vertrouwen waren voor sommigen verloren, en geloof en hoop waren voor anderen verloren!
Deze situatie deed zich vooral voor in de getroffen gemeenschappen, waar het vinden van eenvoudige manieren om te overleven, te functioneren en zichzelf te onderhouden het belangrijkst was. Aanpassingen waren zeer moeilijk te maken.
Het verlies van hoop en vertrouwen bracht veel mensen tot het gebruik van middelen en tot bijbaantjes die de behoefte aan nadenken en analyse verminderden.
Toen de financiële situatie in de wereld er grimmig begon uit te zien, werd het een steeds groter probleem om van een maandvoorraad water te leven. Bij gebrek aan middelen om te bepalen hoe lang het water zou meegaan, werden veel mensen onderworpen aan vergeefse pogingen om de kraan open te draaien! Er waren veel watertekorten die nog verergerd werden door de strenge beperkingen op de input (met name opotAgainst) en de output.
Het was een donkere tijd.
Het effect van de media in deze periode was dat voor veel mensen het denken was verstoord. Het gevoel van hopeloosheid werd voor velen versterkt. Bezittingen van computers en televisie behoorden tot de vele voorwerpen die in deze tijd verloren gingen.
Tegen 2003 was het leven van veel mensen ernstig aangetast: een nationaal gemiddelde van minder dan twee liter waterverbruik per persoon per dag ging verloren.
Wel stond er dagelijks, of zelfs regelmatiger, een krantenartikel over gebed en yoga, dat op het openbare plein werd gebracht om de mensen in staat te stellen eraan deel te nemen. Dit getuigde van het gezegde dat “je nederig overgeven aan de wil van God een zekere manier is om je geld verstandig uit te geven”.
Als gevolg daarvan waren veel mensen tot het inzicht gekomen dat er iets anders nodig was. Een groep toegewijde Concernsgroepen had in de beginfase van deze periode munt geslagen door hun tijd te besteden aan het helpen van getroffen gemeenschappen door middel van gebed en yoga.
In de periode 2005-2007 waren er onder meer de volgende groepen die al eerder op deze behoefte hadden gewezen of tekenen hadden vertoond dat zij een antwoord op dit probleem aan het zoeken waren:
Het feit dat deze groepen actief waren toen er behoefte was aan een deel van hun aandacht, betekent natuurlijk niet dat hun benarde toestand op dit ogenblik niet sterk overdreven is.
Er is bijvoorbeeld geen gemakkelijk antwoord op de uitdagingen in verband met de ruime beschikbaarheid van in massa geproduceerde chemicaliën, de catastrofale achteruitgang in de gezondheidszorg of de algemene tandheelkundige beroepen die in de komende jaren onvermijdelijk lijken te zijn.
Maar er is nog een andere kwestie die waarschijnlijk niet veel aandacht krijgt in de media en gemakkelijk te verhelpen is: het klaarblijkelijke falen van veel grote ministeries om het slachtoffer tijdens zijn leven te helpen. Met andere woorden, het goede nieuws van de gemeenschap wordt zelden verbonden met de plaatselijke religieuze gemeenschap op het niveau waarvoor het nodig is.
Het effect van de bredere sociale misstanden waar de meesten van ons in de wereld van vandaag onder lijden, heeft onze aandacht meer nodig dan de huidige eenzame kampen of consensus nederlagen. Het besef van deze noden is zo belangrijk dat ik voortdurend het risico loop ervan beschuldigd te worden “de gelovigen te verzwakken en te verraden” wanneer ik schrijf over de benarde toestand van gelovigen in de 21e eeuw.
Het effect van de kampen is vandaag de dag zo overweldigend en zo verkeerd voorgesteld in de media, dat de effecten niet alleen werden erkend door de gelukkigen die bij de kampen betrokken waren,
Het effect van de satellietbeelden van het lijden…en dit zijn nog maar de beelden die we zagen en hoorden op het avondnieuws! De gevolgen gaan door…en ze blijven de pijnlijke gevolgen van seksueel misbruik en kindermishandeling tonen.